Մենք պետք է ազատվենք նրանցից, ստիպելով նրանց հավատալ, որ այս ամենը իրենց համար լավ է

Ժակ Ատտալի-մասոն, իլյումինատ, Ռոդշիլդների աջ ձեռքը.

« Պետք է գտնել բնակչության թիվը նվազեցնելու ճանապարհ: Սկսենք ծերերից, որովհետև,երբ մարդկանց տարիքը գերազանցում է 60-65-ը, նրանք սկսում են թանկ արժենալ հասարակության վրա։ Հետո անցնենք թույլերին, անօգնականներին, որոնք հասարակությանը ոչինչ չեն տալիս և, ի վերջո, հիմարներին։ Էվթանազիան ուղղված է այդ խմբերին: Ապագա հասարակություններում էվթանազիան պետք է լինի մեր հիմնական գործիքը:

Իհարկե, մենք չենք կարող բոլորին մահապատժի ենթարկել կամ բոլորին քշել ճամբարներ...

Մենք պետք է ազատվենք նրանցից, ստիպելով նրանց հավատալ, որ այս ամենը իրենց համար լավ է:

Գերբնակեցումը շատ թանկ է տնտեսության համար։ Բացի դրանից, սոցիալական առումով շատ ավելի լավ է, երբ մարդկային մեքենան կտրուկ է դադարում աշխատել, ոչ թե՝ աստիճանաբար:

Ակնհայտ է, որ մենք չենք կարողանա թեսթավորել միլիոնավոր մարդկանց ինտելեկտը: Մենք կստեղծենք կամ կհրահրենք համաճարակ, որը կուղղորդենք կոնկրետ մարդկանց վրա, կառաջացնենք իրական տնտեսական ճգնաժամ:

Վիրուսն ազդում է ծեր և գեր մարդկանց վրա և էական չէ թե էլ ում վրա կազդի:

Թույլերը կհանձնվեն վիրուսին, իսկ հիմարները և վախեցածները նրանց հավատալով՝ թույլ կտան, և անգամ մեզ կխնդրեն, որ իրենց բուժենք մեր դեղերով:

Եվ մենք հոգ կտանենք, որպեսզի բուժումը և՜ նախատեսված լինի, և՛ հասանելի:

Ապուշներն ինքնուրույն ընտրություն կկատարեն և երջանիկ կգնան կոտորվելու»:

Ժակ ԱՏՏԱԼԻ

«Կյանքի ապագան» 1981թվական,

հարցազրույց Միշել ՍՈՂՈՄՈՆԻ հետ:

Հավաքածու՝ ''les Visages de l' avenir, éditions Seghers''

Հ.Գ. 21 թվին, երբ սա հրապարակել էի, վերնագրել էի` «Պատվաստում»:

Կարելի է ասել, որ դեռ արդիական է... և արդիական է նաև էֆտանզիան, որը ներդրվել է գրեթե ողջ Եվրոպայում և այլուր:

Սրբուհի ՍՏԱՄԲՈԼՑՅԱՆ

Դավիթ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ ՖԲ էջից

Մեկնաբանություններ